zaterdag 27 juni 2009

Graduation Parties

We hebben vannacht heerlijk geslapen. Brent en Tammy hebben duidelijk een hekel aan de warmte, want het huis is lekker koel. De zon wekt mij om half acht. Rick blijft nog even liggen. Brent blijkt allang op te zijn en niet veel later komt Tammy ook beneden.

Hun zoon Zack van 23 die naast hen woont, komt binnenzeilen. Zijn moeder maakt toast met zelfgemaakte bosbessenjam voor hem. Hun kinderen komen regelmatig langs met de vijf kleinkinderen. In dit gebied wonen veel families heel dicht bij elkaar, die van Rick ook. Alleen Rick en zijn zus wonen daarvan in een andere staat. Dat is in ons gebied ongewoon, daar hebben maar weinig mensen de hele familie dichtbij.

Brent en Tammy nemen ons vanochtend mee uit ontbijten. We rijden naar Turk's Restaurant. Dit is zo'n plek, waar je als toerist voorbij zou rijden, omdat hij er van buiten uitziet als niets bijzonders. Om die te vinden moet je met de "locals" op stap. Dit restaurant ziet er van binnen heel gezellig uit met allerlei schilderingen. Brent vertelt, dat ze hier vaak na de kerk gaan eten. Als hun kinderen naar de kerk komen, trakteert hij ze dan ook op een ontbijt.


Vaak vind ik restaurantontbijten veel te zwaar en veel. Maar hier bestel ik een "veggie" eggs benedict zonder de vette Hollandaise saus en dat is precies genoeg. Rick neemt een ander soort eggs benedict en Tammy en Brent allebei een gigantisch omelet. Het is alweer een tijdje geleden, dat we in een restaurant ontbeten en het is toch wel erg gezellig om te doen.

We hebben onze fietsen meegenomen hierheen, want de Gillettes wonen vlak naast een fietspad, het Musketawa trail. Rick en ik gaan een fietstocht in de richting van Ravenna maken. We besluiten tien mijl die kant op te rijden. Tot Ravenna zien we aan weerszijden boerderijen met uitgestrekte bosbessen-, mais- en graanvelden. Ik waan me even terug op het Nederlandse platteland, als ik de vroeger zo gewone geur van koeienmest ruik.


's Winters is het pad er voor sneeuwmobielen



Op de boerderij hangt de was buiten

Ravenna, waar Ricks grootouders van vaders kant woonden en nu nog een heel aantal familieleden, doet een beetje deprimerend aan. Er is wel geprobeerd het welkomstbordje op te vrolijken met bloemen, maar de gebouwen staan vrijwel allemaal leeg. De slechte economie heeft hier hard toegeslagen horen we van verschillende kanten.


Bosbessenvelden

Na Ravenna rijden we door dicht bos. Opvallend is hoe stil het is op het pad, maar ook op de wegen, die we oversteken (vrijwel alle wegen hier zijn onverhard). Dat is wel anders bij ons langs het W&OD trail op een mooie zaterdag. De voorbijgangers groeten allemaal vriendelijk.

Nadat ik gedoucht heb, biedt Tammy me een ritje op haar leuke nieuwe rode golfkarretje aan. De buren wonen hier zover bij elkaar vandaan, dat even aanlopen een flinke wandeling is. Dat hebben de meesten opgelost door een golfkarretje te nemen, in plaats van de auto te gebruiken ('s winters wordt die vervangen door een sneeuwmobiel). Het karretje van Tammy heeft zelfs satelietradio!

Ze neemt me mee het bos in over een ruwe zandweg. Het lijkt zo wel een all terrain vehicle! Ook laat ze me de buurt zien. Veel mensen hebben een grote eigen moestuin. Kennelijk is het hier makkelijker allerlei groentes en fruit te verbouwen, dan bij ons, waar het al gauw te heet en droog is.


Brents "wijngaard"

Vandaag zal ik de "sociale dag" van deze vakantie noemen. We zijn uitgenodigd bij maar liefst twee graduation parties. De eerste wordt gegeven door Ricks nicht Jamie en haar man Chris. Ze wonen toevallig dichtbij de Gillettes, dus wij hoeven niet ver te rijden. Dad en Carol komen met de kinderen vanuit Muskegon.

Als we aankomen zien we gelijk waar de party is. Een paar grote tenten en lange tafels staan opgesteld. Van grote crockpots met eten en koelboxen met soda's en bier wordt enthousiast gebruik gemaakt, getuige de vele lege blikjes en volle borden.

Al voor we uit de van zijn gestapt komt Ricks tante Sue op ons afgerend. We krijgen een "bearhug" en ik krijg een grote zak met haar zelfgemaakte "Chex mix" in mijn handen gedrukt. Zo lief!! Die vind ik zo lekker en ze had het niet met haar gewoonlijke Kerstpakketje meegestuurd afgelopen Kerst.

Ook door de anderen worden we als eregasten ontvangen. We hebben de meesten van deze mensen voor het laatst gezien bij de begrafenis van Ricks moeder in 2001. Dat is dus al even geleden. Het gesprek is al gauw geanimeerd.

Ricks oom, wiens vrouw pas is overleden aan borstkanker en die ook de Relay for Life heeft gedaan, is ontroerd, als Rick hem de foto's van de luminaria voor aunt Kathy, die bij onze Relay stond, laat zien.

Dad, Carol en de kinderen arriveren even later en doen zich tegoed aan het eten. Dad, die dit soort bijeenkomsten een vreselijke verplichting vindt, wil binnen het uur alweer weg. Even lijkt het erop, dat onze kinderen ook mee willen, maar dan wordt er een volleybalspel gestart.

Dad kletst nog even na met zijn broer Dick en een voor een "verliest" hij de kinderen. Katja en Saskia gaan meteen meedoen en Kai vindt het er dan toch ook zo leuk uitzien, dat hij zich er ook bijvoegt. Wij spreken dus af de kinderen later weer bij Dad af te zetten.

Tegen zessen moeten wij er ook vandoor, want we hebben nog een tweede party om te bezoeken. Tot onze verbazing willen de kinderen helemaal niet mee! Die spelen liever een tweede volleybalspel. Zodra ik echter het golfkarretje van Tammy noem, zitten ze binnen de kortste keren in de auto, ha ha! Toch vind ik het erg leuk, dat ze zich alle drie zo in een onbekende groep mengden en niet verveeld aan een tafel bleven zitten.

Tammy en Brent zijn ook net terug van hun eerdere party (het is vandaag duidelijk graduation party dag!). Op mijn vraag, of de kinderen misschien meemogen op het golfkarretje, reageert Tammy precies zoals ik dacht. Iedere gelegenheid voor haar om het te kunnen showen, neemt ze aan.


Eerst rijdt Tammy zelf met Kai naast haar en Katja en Saskia achterop. Intussen probeert Rick Brent's tractor uit. Wat een grappig gezicht, mijn "stads"man op zo'n ding! Hij glundert helemaal.


Kai en Katja mogen zelf ook een stuk met de golfkar rijden, wat ze natuurlijk prachtig vinden. Ik houd mijn hart wel een beetje vast. Al is het hier heel stil, het verkeer, dat voorbij komt, rijdt keihard en dat golfkarretje niet. Maar ze brengen het er natuurlijk prima vanaf. Vooral Kai is helemaal in zijn sas, want hij had eerder vanmiddag al gevraagd, of we tijd zouden hebben voor zo'n ritje.


Een paar goudvinkjes in de voortuin

Dan is het tijd om naar de tweede party Muskegon te gaan. Dit pizzafeest is voor een neef van Brent voor diens high school graduation. Bij Fricano's zit iedereen al aan twee lange tafels, waar nog precies genoeg stoelen voor ons over zijn. Alweer zo vreselijk aardig, dat wij ook welkom zijn hier!

Er staan twee New York Style (dunne korst) pizza's op tafel en die smaken erg lekker! Ik kom naast Brents broer Mark te zitten, die net zo hartelijk is als Brent zelf. Katja, die tegenover mij zit, en ik worden zo in het gesprek betrokken, al ken ik eigenlijk niemand. Rick praat intussen met Brents ouders en zussen. Saskia en Kai vermaken zich met Brents 11-maanden oude kleindochtertje, die de aandacht van die twee grote kinderen prachtig vindt.

Na een uurtje neemt iedereen weer afscheid. Wij brengen de kinderen terug naar Dads huis en kletsen nog even na. We treffen Brent en Tammy filmkijkend aan. House Bunny is bijna afgelopen en dan kiezen we Inkheart. Ik ben echter zo moe, dat ik al gauw mijn ogen niet meer kan openhouden. Ook de anderen willen naar bed. Inkheart bewaren we maar voor morgen.

8 opmerkingen:

Petr@ zei

Wat een drukke, sociale dag! Maar wat leuk dat jullie overal zo bij betrokken worden. Dat is altijd maar weer afwachten bij feestjes waar je niemand kent.

Wat een geweldige oplossing, zo'n golfkarretje. We hebben er ooit een gehuurd in Mexico en dat was echt geweldig leuk.

Petra S. zei

Dikke pret toch om in zo'n golfkarretje te rijden! Wat een ontzettende leuke dag hadden jullie. Al die bosbessenvelden...het lijkt een piepklein beetje op de kersenbomen hier, ze zijn heerlijk, en laten we de Hollandse aardbeien niet vergeten.
Slaap lekker in het koele huis.

Anja zei

Wat een gezellige dag hebben jullie achter de rug. Heerlijk dat de kinderen het ook zo naar hun zin hadden in de voor hen onbekende groep. Mooie foto van Rick op de tractor.

Natasja Valentijn zei

Jullie hebben inderdaad een vol programma, maar leuk toch! Je foto's illustreren je verhaal perfect. Erg leuk om te lezen en wat van de omgeving te zien. ;-)
Geniet ze, hè!

Martin zei

Wat hebben jullie het toch heerlijk daar!!! Wat een geweldige vakantie en dan Rick op de tracktor! LOL! Ik zie die tracktor nog wel eens bij jullie thuis op de driveway staan! :-)

Als je die foto van hetrestaurant ziet, rij je daar als toerist inderdaad aan voorbij. Het lijkt wel eens schuurtje. Ik heb het ook vaak gemerkt dat wanneer locals je ergens mee naar toe nemen, je vaak in dit soort zaakjes terecht komt en dat dit dan ook vaak nog het beste eten heeft. Het uiterlijk van een restaurant zegt helemaal niets over de kwaliteit van het eten. Ik heb dit ook vaak aan den lijve gemerkt.

Bibi zei

Wat gezellig, handig hoor zo'n golf karretje. Hier zijn er ook een paar mensen die dat op hun terrein gebruiken. Rick op die tractor haha volgens mij vind ie het 'machtig mooi'!

Bianca (Hollandranch) zei

Ha ha wat een leuke foto, volgens mij wordt elke man (dacht dat dat alleen in dit deel van Texas was ;-)) helemaal happy op een John Deere

Unknown zei

Die foto van Rick zou je echt moeten inlijsten... Misschien iets voor boven zijn bureau?!!