vrijdag 26 juni 2009

Mooie rit langs het Michigan Meer

Het is schitterend weer, als ik met mijn gewichtenvest op stap ga. Ik heb besloten een half uur door het stadje St. Ignace te lopen. Er is grote bedrijvigheid in het anders wat slaperige plaatsje (heel anders, dan het toeristische Mackinaw City aan de andere kant van de brug). Vanavond is er namelijk een old timers parade. De mooiste oude auto's rijden langs, ik kijk mijn ogen uit!

Ook kom ik langs een historische kerk van de Ojibwa, waar een klein museum over de indianen (Huron, Ojibwa (Chippewa)) in is gevestigd. Helaas is het nog gesloten, want ik ben altijd heel geinteresseerd in de geschiedenis van de oorspronkelijke bevolking hier.


Terug op de kamer pakken we in en na het ontbijt zijn we klaar om uit te checken. Op de terugweg naar North-Muskegon willen we de weg langs het Michigan Meer nemen en wat bezienswaardigheden bekijken.

Het weer is nu veel helderder, dan woensdag, dus we willen graag goede foto's van de Mackinac Bridge. Vlak voor we de brug weer overgaan, rijden we naar het parkje, dat speciaal is opgezet om goed uitzicht erop te hebben. Er staan wat feiten vermeld. Het is bijvoorbeeld een van de langste hangbruggen van het Westelijk halfrond.

Als we bij het tolhuisje aankomen, krijgen we te horen, dat de auto met het Alaska nummerbord voor ons onze tol al heeft betaald. Jee, dat is pas aardig! Rick is daar zo beduusd van, dat hij vergeet te betalen voor degenen achter ons om het stokje door te geven. Nu moeten we een andere goede daad doen vandaag.

Aan de overkant van de brug rijden we Mackinaw City binnen. Hier zijn Rick, Saskia en ik zo'n tien jaar geleden ook geweest en Saskia heeft toen een teddybeer gemaakt bij de Mackinaw Bear Company. De meisjes willen dsat nu graag weer doen.

We vinden de winkel al gauw en in die tien jaar is hij wel wat veranderd. Het heeft enorm veel weg van Build A Bear, terwijl je vroeger je teddy eigen gekozen ogen en heus kon geven. Nu kun je ook andere knuffels, dan teddies, maken, maar die hebben allemaal al ogen en een neus. Saskia kiest een heel zachte krokodil, waar ze een tovenaarshoed op zet, en Katja een nijlpaard, die ze een Hawaiiaans shirt aantrekt.


Na nog even wat in het gezellige stadje rondgekeken te hebben, rijden we naar het Old Mackinaw Point Lighthouse. Mijn liefde voor vuurtorens wordt deze vakantie helemaal bevredigd. Ook dit is weer een fotogeniek gebouwtje vooral met de brug op de achtergrond.


Helaas zijn de kinderen niet geinteresseerd in een bezoek aan het historische Fort Michilimackinac. Ze vinden, dat ze weer genoeg geschiedenis hebben gezien gisteren. We beginnen dus aan de terugreis over 31 naar het zuiden.

In Petoskey zien we de mooiste Victoriaanse huizen. Rick vindt ze te druk, maar ik ben juist dol op die "suikergoed" huizen met torentjes en verschillende kleuren. Hier zitten ook een aantal van de schaarse skigebieden in Michigan in de buurt. Het plaatsje is prachtig gelegen aan een baai.

In het gezellige Charlevoix (spreek uit Charlevooi) gaan we op zoek naar een restaurant om te lunchen. Dit is duidelijk een toeristenplaatsje. De hoofdstraat bestaat uit kleurige kleine winkeltjes en er hangen bloembakken met petunia's aan de lantaarns. Ik ben dol op dit soort oude stadjes en zou er zo een paar uur door kunnen brengen, maar de rest van het gezelschap heeft daar geen oren naar.


We zijgen neer aan een tafeltje bij de Villager Pub met uitzicht op het meer. Omdat het nu eenmaal de plaatselijke vissoort is, bestel ik een gegrilde whitefish sandwich. Deze vissoort is heerlijk zacht en ik eet heel langzaam om van ieder hapje te genieten.

Onze rit verder naar het zuiden loopt door o.a. heel veel kersenboomgaarden. Om de zoveel kilometer staat een strandje met verse aardbeien, die hier nu rijp zijn, die zullen straks dan wel kersen verkopen. Overal worden ook kersenfestivals gehouden over ongeveer een maand, als de kersen hier rijp zijn.

De volgende leuke plaats is Traverse City. Het meer is hier helemaal prachtig turquoise en diepblauw gekleurd en de stranden hebben mooi zand. Als je niet beter wist, zou je je op een Caribisch eiland wanen. Al deze badplaatsen doen wat ouderwets aan met hun Victoriaanse huizen en B&B's. Ik zie zo dames in zo'n lange broek zwempak voor me hier.

Michigan is zeker niet overal vlak, zoals ik eigenlijk altijd dacht. In het midden van de staat is het zelfs flink heuvelachtig, iets, dat nieuw is voor mij. De route blijft afwisselend met meren en boom- en wijngaarden. Wat een mooie staat is dit!

Deze "scenic" route duurt wel een stuk langer, dan de heenweg, en met het rondkijken in de verschillende plaatsjes komen we pas tegen vijven "thuis". Ik heb dit zij-uitstapje naar het Upper Peninsula er een beetje doorgedrukt bij Rick en zijn vader en daar heb ik helemaal geen spijt van gekregen! We hebben allemaal genoten van al het moois en het gezellige samenzijn.

Bij Dad drinken we nog even wat op het deck en ik geniet van een paar crackertjes met zalmpate. Jammer, dat het een geheim recept is, want ik zou het graag voor thuis maken. Aan de andere kant smaakt het vast ook zo lekker, omdat het bij hier "hoort" met het meer op de achtergrond en een ijskoud glas witte wijn.

Rick en ik nemen afscheid en brengen Katja en haar fiets naar de dichtstbijzijnde drugstore. Daar wil ze tijdschriften kopen, ze is door haar meegebrachte leesvoer heen. Zij zal daarna terugfietsen naar huis.

Wij tweeen rijden door naar Ravenna. De komende nachten zullen we bij Brent en Tammy daar logeren. Brent is Ricks oudste vriend, die hij van zijn allervroegste kindertijd kent. Zij hebben een aantal maanden geleden bij ons gelogeerd en nodigden ons toen uit dit keer bij hun te komen logeren.

Al gauw komen we, via een onverharde weg, aan bij hun mooie huis en worden hartelijk door Brent ontvangen. Hier ben ik nog nooit geweest, dus we krijgen meteen een rondleiding. Dit huis stamt uit 1842 en Brent en Tammy hebben er van alles bijgebouwd. Brent heeft ook een mini-wijngaard, perenboomgaardje en bosbessenveldje.

Als Tammy uit haar werk thuiskomt, drinken we even wat. Daarna worden we mee uit eten genomen. Onderweg wijst Tammy mij de huizen van hun kinderen aan, die allemaal heel dichtbij wonen. Ook rijden we langs eindeloze bosbessenvelden, waaronder die van hun zoon en schoondochter. Helaas voor ons zijn ze nog niet rijp, anders hadden we mogen plukken.

Bij het restaurant "Two Tony's" in Spring Lake krijgen we een tafeltje op het gezellige terrasje. Dit is het leuke van met plaatselijk bekende mensen zijn, want wij hadden dit restaurant nooit gevonden. Het eten is er voortreffelijk. We delen bruschetta en daarna heb ik een spinaziesalade met pecans, gedroogde kersen en schapenkaas.

Na het eten gaan we nog even wat drinken op het terras van Old Boys. Daar speelt een bandje en de stemming zit er goed in. Het is een heel heldere avond en we proberen de constellaties te vinden. De grote beer is makkelijk, maar verder? Gelukkig blijkt onze serveerder astronomie te studeren. Hij wijst ons allerlei verschillende sterren.

Het is leuk om met mensen van onze leeftijd iets van dit gebied te zien. Ricks vader is niet zo ondernemend en gaat natuurlijk al zeker nooit uit. Men zegt altijd over de Amerikanen, dat ze zo oppervlakkig zijn, maar Brent en Tammy bewijzen het tegendeel. Zo goed kennen we elkaar niet, maar Rick en ik worden als hoge gasten onthaald!

Klik hier voor de rest van de foto's van vandaag.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Petra,
Jullie vakantie klinkt alle dagen heerlijk relaxed. Het ziet er ook allemaal prachtig uit. Mooi maritiem sfeertje, geweldig. Het huis van je schoonvader lijkt heel idylisch zo aan het meer. En de foto's van de zonsondergang daar waren echt schitterend. Volgens mij heb je gelijk als je stelt dat de zalmpate daar ter plaatse hoort en dus extra lekker is als je 'm daar eet!
Heel veel plezier nog.
groet,
Ingrid
Capelle ad IJssel

Petr@ zei

Een stuk leuker deze route terug. De bouwwerken doen me aan Oost Canada denken, waar ik onlangs was.

Gezellig om een paar dagen met vrienden door te brengen.

En dat Amerikanen oppervlakkig zijn, vind ik altijd maar een rare opmerking. De meeste toeristen maken slechts korte praatjes met de locals, dus logisch dat het dan bij oppervlakkig gepraat blijft. Dat is hier niet anders hoor.

Cisca zei

Wat een heerlijk reisverslag zeg. Ik ben nog nooit in Michigan geweest en ik krijg er spontaan zin in.

Anja zei

Wat een heerlijke dagen hebben jullie gehad in de Upper Peninsula. Het klinkt allemaal heel idyllisch!
Wij zijn vandaag gearriveerd in Indian Rocks Beach en hebben al genoten van het uitzicht en de zonsondergang, heerlijk!
Veel plezier nog de komende dagen!

Groetjes,
Anja

Bente zei

Leuk om zo een kijkje te krijgen in een deel van Amerika wat ik niet ken.
Hoop ooit eens te kunnen gaan reizen.

Fietst Katja helemaal terug naar Washington? Hoe ver is dat wel niet?

Petra S. zei

Kwijl, kwijl...ik krijg honger van al dat zomerfruit! Heerlijk om je eigen boomgaardjes te hebben. Jammer dat ze nog niet rijp zijn.....
Is Dad niet om te kopen voor z'n zalmpaté? lol
Veel plezier bij Brent en Tammy.